Ik neem hier even de ruimte om een deel van mijn hart bloot te leggen.

Ik krijg wel eens de vraag waarom ik ben gaan ondernemen na meer dan 20 jaar in loondienst als maatschappelijk werker te hebben gewerkt.

Ik denk dat ik al heel lang weet dat de sociale sector, eigenlijk een heel harde sector, niets voor mij is. Ik heb een zorgzaam karakter wat wel aansluit bij het profiel dat wij voor ogen hebben van een maatschappelijk werker, maar de uiteindelijke invulling van het werk ligt simpelweg veel te ver af van mijn ware, hooggevoelige ik. Het werken in die sector gaf mij dan ook na al die jaren geen voldoening meer, meer nog, het lukte mij simpelweg niet meer om er te aarden.

Ik kom niet uit een klassiek Vlaams gezin. Mijn vader stierf toen ik net geen 2 was en er was een vrij groot leeftijdsverschil met mijn 2 oudere zussen. Ik had totaal geen emotionele band met mijn moeder wat ik nu uiteraard allemaal kan plaatsen en haar absoluut niet kwalijk neem, maar ik heb me daardoor vaak alleen en onbegrepen gevoeld. Uiteraard speelt mijn hooggevoeligheid hier zeker een grote rol in en het feit dat het in die tijd nog ongekend was.

Mijn moeder stierf toen ik 27 was en ik weet nu wel zeker dat op dat moment het verlangen om zelfstandig te worden en iets te creëren waarin ik mijn zorg voor de mens kon combineren met voeding en gezondheid is ontstaan.

En kijk, de uiteindelijke stap is er pas 17 jaar later gekomen. 17 jaren waarin ik heel veel geploeterd en gevochten heb, 17 jaren waarin ik mezelf meerdere malen ben tegengekomen, 17 jaren die uiteindelijk het meest leerrijk en boeiend zijn geweest op vlak van persoonlijke groei.

In 2012 botste ik op de woning in de Ninovestraat te Ronse. Ondanks het feit dat het een uitgeleefd gebouw was met ontzettend veel werk aan nam het mij op een aangename manier vast. Ook al heeft het nog een aantal jaren geduurd voor ik mij er echt ben gaan thuis voelen.

Het gebouw bleek reeds een verleden gekend te hebben als restaurant en tijdens de renovatie behield ik dan ook een deel van de woning waaronder de keuken en de grote bar in de living. Ik was mij op dat moment niet bewust van het feit dat de restaurantsgeest van het huis terug tot leven zou komen, hetzij in een ander jasje.

Maar goed, ik stapte dus uit de sociale sector. Mijn kinderen zijn ondertussen pubers en kunnen al eens wat meer hun plan trekken dus dat excuus kon ik niet langer inroepen en ook het risico dat ik loop als alleenverdiener, want ik ben een "single mom", kon niet meer gelden aangezien dit er in loondienst ook gewoon is, hetzij iets meer verdoken. Het was gewoon tijd om mijn hart te volgen en opnieuw mijn neus in de boeken te steken en mij volledig toe te spitsen op wat ik echt wou.

Het werd een coaching & cooking gegeven. In het kookgedeelte bied ik echter geen klassieke Vlaamse kost aan maar gezonde, onbewerkte en pure gerechten. In het coaching gedeelte laat ik je graag ervaren dat het veranderen van slechts enkele dingen in je levensstijl heel wat kan betekenen voor jouw gezondheid, zowel fysiek als mentaal. 

Het duwtje in de rug, of zeg maar de duw, kreeg ik dankzij mijn zoon. Al even geleden weer, toen hij slechts 11 was, werd hij erg ziek. Zijn spijsvertering liet het volledig afweten, hij had geen energie meer en sleurde veel te veel gewicht met zich mee op alle vlak. Ik vond via de klassieke weg geen hulp en kwam telkens thuis met woorden als "ach, hij groeit er wel weer uit". Maar dat voelde ik niet op die manier aan. Hij had dikwijls ontzettend veel onverklaarbare pijn. Met mijn laatste beetje hoop liet ik toen een EAV test doen bij een natuurarts en met de uitslag daarvan en het advies enkele supplementen bij te nemen kwam ik terug thuis en besloot ik alles meteen goed aan te pakken. We begonnen terug van 0, ik verslond boeken, leerde kleine lettertjes te lezen en we hielden ons heel strikt aan onze nieuwe levensstijl. Al na een week zag ik veranderingen bij mijn zoon, de pijn verdween, de energie kwam terug en tenslotte vlogen al de overtollige kilo's er af.

Natuurlijk is dit een hele zoektocht geweest met zeker ook wel ups en downs, leren luisteren naar je lichaam vraagt immers veel tijd en energie en helaas wordt het in onze huidige maatschappij niet gepromoot. Maar we zijn nooit meer teruggekeerd naar "gemakkelijke" voeding, met name wat je vooral in de supermarkten terugvindt.

De wereld die voor ons is opengegaan is zo ontzettend mooi, en heeft ons als gezin zoveel dichter bij elkaar gebracht en uiteraard ook bij de natuur.

Omdat ik mezelf ontzettend gelukkig prijs dat ik dit mooie pad mag bewandelen wil ik dit graag delen met jou. 

Ik wil jou er absoluut niet van overtuigen dezelfde weg in te slaan, wel wil ik jou inspireren en jou laten nadenken over jouw lichaam en de manier waarop je er het beste zorg voor kan dragen. 

Je kan slechts met enkele kleine veranderingen in onderandere je voedingspatroon zoveel bereiken en zo kan je jouw gezondheid eindelijk in eigen handen nemen.